พิพิธภัณฑ์ได้กลายเป็นเครื่องมือของรัฐชาติหรือหน่วยงานต้นสังกัดมาอย่างยาวนาน ในกรณีของพิพิธภัณฑ์แห่งชาติและพิพิธภัณฑ์ในมาเลเซีย การนำเสนอประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมได้รับอิทธิพลอย่างรุนแรงจากนโยบายวัฒนธรรมแห่งชาติ ค.ศ.1971 ที่เขียนให้สอดรับกับค่านิยมของมุสลิมมาเลย์ อดีตถูกเล่าเพื่อให้สอดรับกับมุมมองของเจ้าหน้าที่รัฐเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ชาติ ในขณะที่สิ่งที่ถูกกีดกันออกไปและสิ่งที่ถูกเพิกเฉยครอบคลุมมุมมองทางการเมืองและศาสนาที่ถูกมองว่าไม่ถูกต้อง ความเปลี่ยนแปลงในนิทรรศการพิพิธภัณฑ์เกิดขึ้นอย่างสม่ำเสมอเพื่อให้แน่ใจว่าพิพิธภัณฑ์ยังคงนำเสนอวาระแห่งการสร้างชาติอย่างเหมาะสมกับยุคสมัยที่ความสนใจสาธารณะต่อพิพิธภัณฑ์และความตระหนักถึงความสำคัญของพิพิธภัณฑ์ถดถอยลง (ส่วนหนึ่งจากบทนำ)