“นัมดารี: กลุ่มชาติพันธุ์ในกรุงเทพฯ” เป็นเอกสารประกอบการบรรยายในการสัมมนาทางวิชาการเรื่อง “วัฒนธรรมเมือง : ชุมชนเมืองและการเปลี่ยนแปลงในกรุงเทพฯ และปริมณฑล” ซึ่งกล่าวถึงที่มาของการศึกษาเรื่องชาวนัมดารีในกรุงเทพฯ ทั้งในแง่ภูมิหลังทางสังคมวัฒนธรรม ข้อมูลประชากร สถาบันครอบครัว และการดำเนินชีวิตที่มีความแตกต่างจากชนส่วนใหญ่ในสังคม หรือแม้กระทั่งในกลุ่มชาวนัมดารีด้วยกันเองก็มีการปฏิบัติตนที่มีความแตกต่างหลากหลาย โดยอาจมีสาเหตุมาจากจิตวิทยาส่วนตัวของบุคคล การศึกษา การอบรมเลี้ยงดูและการถ่ายทอดทางวัฒนธรรม เป็นต้น 

ปลายศตวรรษที่ 15 ถึงต้นศตวรรษที่ 16 ถือเป็นช่วงเวลาที่มีการกดขี่ข่มเหงชาวซิกข์เกิดขึ้นอย่างกว้างขวาง คุรุนานัก พระศาสดาองค์แรกของศาสนาซิกข์ พยายามที่จะแสดงให้เห็นว่ามนุษย์ทุกคนมีความเท่าเทียมและมีอิสรภาพ ท่านและผู้ติดตามได้อุทิศตนอย่างมากเพื่อพิสูจน์และเผยแพร่แนวคิดนี้สู่สังคมในขณะนั้น จนเรียกได้ว่าเป็นผู้อุทิศชีวิตเพื่อศาสนาซิกข์ ประเพณีการอุทิศชีวิตเพื่อศาสนานี้ได้รับการสืบทอดไปยังคุรุศาสดาและผู้ติดตามในยุคต่อๆ ไป โดยเฉพาะช่วงเวลาที่เกิดสงครามเพื่อทำลายศาสนาซิกข์หลายต่อหลายครั้ง คุรุศาสดาทุกองค์ล้วนเป็นกำลังสำคัญหลักในการต่อสู้และสละชีพเพื่อปกป้องศาสนา 

เอกสารเล่มนี้จัดทำขึ้นเพื่อเป็นส่วนขยายบทความชื่อ “Who is a Sikh” ของผู้เขียน เนื่องจากบทความเดิมมีเนื้อหาค่อนข้างกระชับและมีศัพท์เฉพาะที่ยากต่อความเข้าใจสำหรับผู้อ่านที่ไม่ใช่ชาวซิกข์ เนื้อหาภายในเอกสารนี้ประกอบด้วยประวัติความเป็นมาของศาสนาซิกข์ตั้งแต่ครั้งเริ่มก่อตั้งศาสนาโดยคุรุนานักเดว รวมทั้งเรื่องประวัติศาสตร์และการปกครองรัฐของชาวซิกข์ในประเทศอินเดีย จนกระทั่งเกิดสงครามระหว่างจักรวรรดิซิกข์กับราชอาณาจักรอังกฤษ ในปีค.ศ.1845 ในส่วนของพระคัมภีร์ที่เป็นหลักของศาสนานั้น ชาวซิกข์ยึดถือในพระคัมภีร์คุรุครันถ์ซาฮิบ (Guru Granth Sahib) ซึ่งประกอบไปด้วยหลักคำสอนที่เขียนโดยคุรุศาสดาทั้ง 10 องค์ ในท้ายเล่มผู้เขียนได้อธิบายข้อแตกต่างระหว่างศาสนาซิกข์และศาสนาฮินดูไว้ เนื่องจากมักมีความสับสนระหว่างสองศาสนานี้อยู่เป็นประจำ 

ประเด็นเรื่องชาวซิกข์พลัดถิ่นในหนังสือเล่มนี้ ถูกยกขึ้นมาวิเคระห์ถึงปัจจัยเงื่อนไขที่ทำให้ชาวซิกข์ต้องเกิดการพลัดถิ่น ไม่ว่าจะเป็นเรื่องสถานะพลเมืองของรัฐ ลัทธิอาณานิคม หรือแนวคิดหลังอาณานิคม ผู้เขียนชี้ให้เห็นแนวทางที่ชัดเจนในการศึกษาเรื่องนี้ในมิติมานุษยวิทยาประวัติศาสตร์ โดยการมุ่งประเด็นศึกษาไปในช่วงปีค.ศ.1849 และ ค.ศ.1998 ที่ปรากฎเหตุการณ์ความรุนแรงขึ้นที่เมืองขาลิสถาน รัฐปกครองตนเองของชาวซิกข์ นอกจากนั้นผู้เขียนยังได้วิเคราะห์เหตุการณ์กองกำลังความมั่นคงอินเดียทำร้ายและทรมานร่างของชาวซิกข์ในปีค.ศ.1983 จนมีภาพความรุนแรงเผยแพร่สู่อินเทอร์เน็ตเมื่อปีค.ศ.1996