กล่าวถึงดนตรีชวากับบริบททางสังคมที่ก่อให้เกิดการประสาน และการปะทะกัน โดยดนตรีชวามีความสัมพันธ์กับกลุ่มชาติพันธุ์อย่างเครื่องดนตรี กัมมาลาน(Gamelan) เครื่องดนตรีประเภทเคาะหรือตี มีต้นกำเนิดในเกาะชวา ตลอดจนมีการแลกเปลี่ยนทางวัฒนะรรมดนตรีกับชนชาติต่างๆ อย่างญี่ปุ่น แต่ในปัจจุบันได้มีการรื้อฟื้นของดนตรีภายใต้บริบททางสังคมเศรษฐกิจ อีกทั้งยังต้องเผชิญกับคู่แข่งที่ท้าทายอย่างแผ่นซีดีเพลง หรือภาพยนตร์
 

กล่าวถึงวิถีชีวิตของชาวมุสลิมมลายู ในจังหวัดชายแดนใต้ที่มีวิถีชีวิตตามหลักศาสนา เพื่อให้เด็กๆได้เรียนรู้หลักปฏิบัติตามหลักศาสนาผ่านสิ่งที่พบเห็นได้ในชีวิตประจำวันจากพ่อแม่ เช่น การอะซาน และอิกอมะฮฺแก่เด็กทารก การฝึกให้เด็กๆละหมาดตั้งแต่อายุ 7 ปี การอ่านภาษาอาหรับในคัมภีร์อัลกุรอาน การอดอาหารในเดือนรอมฎอนสำหรับเด็กโต การเรียนตาฎีกา(ภาษามลายู)
 

กล่าวถึงภาษาไทยตากใบ หรือเจ๊ะเห ที่มีสำเนียงเฉพาะโดยการลากเสียงยาว และถูกใช้ในกลุ่มชาวไทยจังหวัดนราธิวาส ปัตตานี และบางอำเภอในจังหวัดนครศรีธรรมราช โดยเจ๊ะเหเป็นตำบลหนึ่งในอำเภอตากใบ ซึ่งมีความสัมพันธ์ของกลุ่มชาติพันธุ์ที่ตั้งถิ่นฐานในลุ่มนำ้ตากใบมาตั้งแต่อดีต ภาษาจึงเป็นสิ่งหนึ่งที่เกิดจากการแลกเปลี่ยนทางวัฒนธรรมอันหลากหลายของคนในพื้นที่
 

กล่าวถึงบรรยากาศของวันฮารีรายอ ซึ่งเป็นการเฉลิมฉลองหลังการถือศีลอดในเมืองอลอร์สตาร์ รัฐเคดาห์ ประเทศมาเลเซีย หรือไทรบุรี โดยชาวมุสลิมจะต้องชำระร่างกายให้สะอาด และสวมใส่เสื้อผ้าที่ดีที่สุดเพื่อออกมาละหมาด พร้อมสวดสรรเสริญตลอดทาง หลังจากละหมาดเสร็จทุกคนจะแสดงความยินดีต่อกัน และบริจาคทาน ตลอดจนไปเยี่ยมเยือนญาติพี่น้อง บรรพบุรุษ
 

กล่าวถึงลักษณะและวิถีชีวิตของคนมลายูมุสลิมในปัตตานีที่มีความแตกต่างจากมุสลิมที่อื่นๆ เช่น การผสมผสานความเชื่อทางศาสนา เข้ากับความเชื่อของท้องถิ่น หรือการย้ายพื้นที่ของผู้คนตามแหล่งทรัพยากรและไม่ได้อยู่ในพื้นที่ใดพื้นที่หนึ่งเป็นการถาวรก่อนการปกครองของรัฐไทยแบบรวมศูนย์จะเกิดขึ้น เป็นต้น ตลอดจนวิถีปฏิบัติของสามัญชนในพื้นที่ในการเผชิญหน้ากับรัฐไทย ที่มีการผสมผสานความเป็นชาติพันธุ์และท้องถิ่นเข้าไว้ด้วยกัน