เขียนโดย Cadiere, G. B. | วันที่เผยแพร่เอกสาร 01/01/2513
ผู้เข้าชม 1714 | จำนวนดาวน์โหลด 0
คะแนนสื่อ
Géograhie historique du Quảng Bình = ลักษณะภูมิศาสตร์ของกว๋างบิ่งตามประวัติศาสตร์จากรายงานประจำปีของราชสำนัก
Cadiere, G. B.
ไทย
ประวัติศาสตร์ชาติพันธุ์
ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน)
L. Cadiere. (Année 1902). Géographie historique du Quãng Bình d'apres les Annales Impériales. Bulletin de l'Ecole française d'Extrême-Orient. Volume 2 Numéro 2 pp. 55-73
ดูเอกสารต้นฉบับจาก www.persee.fr
ลักษณะภูมิศาสตร์ของกว๋างบิ่งตามประวัติศาสตร์ จากรายงานประจำปีของราชสำนัก (Géograhie historique du Quảng Bình d’après les annals impériales) โดย สาธุคุณ CADIÈRE
มิชชันนารี
ฉบับที่ 2 ค.ศ. 1902 หน้า 1-234 สรุปความโดย ดร.เสาวนิต รังสิยานนท์
ทางด้านประวัติศาสตร์กว๋างบิ่ง แบ่งออกเป็น 2 ส่วน คือ ทางเหนือและทางใต้ ซึ่งบางครั้งก็มีชื่อเรียกเหมือนกัน บางครั้งก็มีชื่อต่างกัน บทความนี้แสดงลักษณะภูมิศาสตร์ของกว๋างบิ่ง ในสมัยประวัติศาสตร์ 4 ช่วงเวลาคือ I กว๋างบิ่งตั้งแต่สมัยราชวงศ์ฮุงวอง (Hùng Vương) ปฐมราชวงศ์ที่ปกครองอาณาจักรอันนัมเป็นเวลากว่า 2,000 ปี จนถึงปี 257 ก่อนคริสตกาล จนถึงกว๋างบิ่งในสมัยราชวงศ์ลี้ (Lý) ในปี 1010 ในระยะนี้ กว๋างบิ่งอยู่ภายใต้การปกครองของกษัตริย์หลายราชวงศ์ และเมื่อเปลี่ยนราชวงศ์กษัตริย์ชื่อของกว๋างบิ่งก็เปลี่ยนไป ตามระบบการปกครอง กว๋างบิ่งซึ่งแต่เดิมเป็นส่วนหนึ่งของ Viêt Thường และมีชื่อว่า quôc หรือ bộ ก็ถูกเปลี่ยนชื่อไปเรื่อย ๆ บางครั้งก็ต้องรวมอยู่กับแคว้นอื่น เป็นเช่นนี้ตลอดเวลาจนสิ้นสุดราชวงศ์ Tùy II สมัยราชวงศ์ Lý (1010-1225) และราชวงศ์ Trán (1225-1400) กว๋างบิ่งก็ยังคงเป็นส่วนหนึ่งของแว่นแคว้นหนึ่งที่กว้างใหญ่ของเวียดนาม และถูกแบ่งเขตปกครองระหว่างปี 960-1280 ตรงกับสมัยราชวงศ์ Tòng (..........) ของจีน กว๋างบิ่งถูกจามปกครองและเรียกทางเหนือว่า Bô Chính และทางใต้เรียกว่า Ðia Lý ในสมัยนั้นราชอาณาจักรจัมปาและอันนัมทำสงครามต่อสู้กันอยู่เสมอในกว๋างบิ่ง เพราะกว๋างบิ่งอยู่ติดชายแดนจัมปา ในปี 1075 อันนัมรบชนะจามและกษัตริย์ Nhon Tòn เปลี่ยนชื่อทางใต้ของกว๋างบิ่งจาก Ðia Lý เป็น Lâm Binh และทางเหนือของกว๋างตรี จาก Ma Linh เป็น Minh Linh ปี 1103 กษัตริย์ Chièm Thành (อันนัม) ขับไล่จามออกจากกว๋างบิ่ง 1361 Lâm Binh ได้เลื่อนฐานะจาก Châu เป็น phu 1377 กษัตริย์ Chièm Thành สวรรตตในสมรภูมิ ระหว่างการสู้รบกับจาม และจามบุกรุกดินแดนทางใต้ของเวียดนาม 1414-1428 จีนยึดเวียดนามได้ทั้งหมด และเรียกภาคใต้ของกว๋างบิ่งว่า Tàn Binh ส่วนทางเหนือได้ชื่อใหม่ว่า Tràn Binh III กว๋างบิ่งภายใต้การปกครองของราชวงศ์ เล (Lê) จนถึงการเถลิงอำนาจของราชวงศ์เหงียน (Nguyên) (1418-1558) ในปี 1428 Lê Thái Tồ แบ่งราชอาณาจักรออกเป็น 5 แคว้น (dao) จึงทำให้ Bô Chính ซึ่งเป็น “châu” ถูกผนวกเข้าเป็นส่วนหนึ่งของ Tân Binh ซึ่งมีสถานภาพเป็น “lộ” และเปลี่ยนชื่อจาก Tân Binh เป็น Tiên Binh ส่วน Bô Chinh ยังคงใช้ชื่อเดิม ในสมัยของ Lê Thánh Tôn (1460-1497) ตั้งแต่ปี 1466 มีการแบ่งเขตการปกครองอีกครั้ง Tiên Binh ซึ่งมีอาณาเขตตั้งแต่ภูเขา Hoành Sơn หรือ Dèo Ngang จนถึงทางใต้จดปากแม่น้ำกว๋างตรี และทางใต้จด Triệu Phong Tiên Binh จึงถูกผนวกเข้ากับ Triệu Phong และใช้ชื่อใหม่ว่า Thuận Hoà มีสถานภาพเป็น “thừa tuyên” IV กว๋างบิ่งภายใต้การปกครองของราชวงศ์เหงียน หลังการสวรรคตของเหงียนคิม (Nguyễn Kim) ในปี 1613 กว๋างบิ่งก็ยังคงอยู่นสภาพที่ถูกแบ่งแยกเป็นเขตการปกครองต่าง ๆ เช่นเดิม การสร้างอาณาจักรโคชินจีน ซึ่งควรจะต้องเป็นอิสระจากตังเกี๋ยตั้งแต่ 2 ศตวรรษที่แล้ว ก็ถูกล้มเลิก และกว๋างบิ่งก็ต้องทนรับผลกระทบจากสภาพนี้เป็นเวลาประมาณ 50 ปี ต่อมาในปี 1630 Bô Chinh ใต้ ตกอยู่ในเงื้อมมือของเจ้าผู้ครอง Thuận Hoá (ผู้เขียนบทความได้ย้อนกล่าวถึงที่มาของ Bô Chinh เหนือ และ Bô Chinh ใต้) และในปี 1648 และ 1672 กว๋างบิ่งก็ถูกทหารปกครอง เมื่อ Gia Long ขึ้นครองราชย์ในปี 1802 พระองค์ได้แบ่ง Thuận Hoá ออกเป็น 3 แคว้น หรือ “dinh” คือ กว๋างดึ๊ก (Quảng Ðức) กว๋างตรี (Quảng Tri) และกว๋างบิ่ง (Quảng Bình) ในปี 1828 สมัยจักรพรรดิ Minh Mang กว๋างบิ่ง ก็เปลี่ยนสถานภาพจาก “dinh” เป็น “trân” และอีก 4 ปีต่อมาจนถึงปัจจุบัน (ค.ศ. 1902-ผู้แปล) ก็ได้รับการแต่งตั้งเป็น “tỉnh” นอกจากนี้รายงานประจำปีของราชสำนัก (les Annales) ยังกล่าวถึงเรื่องราวของการสู้รบระหว่างราชวงศ์ตริ่นห์ (Trinh) และราชวงศ์เหงียน (Nguyễn) หลายครั้ง และแทบทุกครั้งก็จะรบกันที่กว๋างบิ่ง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อดาวน์โหลดเอกสาร เข้าสู่ระบบ *