เป็นภาพยนตร์เกี่ยวกับการเลือกตั้งโดยผู้สมัครอิสระในประเทศปาปัวนิวกินีมีศัพท์เรียกเฉพาะคือ ileksen เป็นของการหาเสียงที่โดดเด่นและค่อนข้างสับสนวุ่นวายบนดินแดนที่มีประเพณีทางวัฒนธรรมที่หลากหลาย มากมายด้วยปัญหาเศรษฐกิจและการเมือง ต่างคนก็มุ่งมั่นเพื่อหาเสียงให้กับตัวเอง ตามรูปแบบระบอบประชาธิปไตยที่นำเข้ามา มีการนำรูปแบบการหาเสียงที่คิดว่าจะดึงดูดประชาชนให้มาเลือกตั้งตนเองต่างๆกันไป พวกเขากำลังดำเนินการออกแบบกระบวนการประชาธิปไตยในทางที่ไม่ซ้ำกันแบบของพวกเขาเอง ติดตามได้จากภาพยนตร์เรื่องนี้

The villagers learn the Westminster electoral system in their first independent election ("ileksen" is Melanesian Pidgin for "election"); the dominant impression is one of chaos: a land with rich cultural traditions and very specific economic and political problems striving to fit itself into an imported form of democracy. Without media experts to package their campaigns, Papua New Guinea's politicians employ a wide variety of vote-getting techniques. One, in full tribal dress and feather headgear, uses a hand-held loudspeaker to make a simple point: "Forget the others!", while another, more reserved, opts for genteel cups of tea with the headmistress of a mission school. "ILEKSEN is an extraordinary documentary that entertains as well as provokes, makes you laugh as well as think. Its best feature is that it does all this without a hint of patronising, having an obvious respect for a people who have had Western-style politics thrust upon them and are working out the democratic process in their own unique way."

ภาพยนตร์เรื่องนี้นำเสนอเรื่องราวความเป็นอยู่ของชนกลุ่มน้อย กะเหรี่ยงในบริเวณชายแดนประเทศพม่าติดกับประเทศไทย พวกเขาอยู่กับความขัดแย้งทางการเมืองกับรัฐบาลพม่า ต้องอพยพเร่ร่อนไปตามแนวตะเข็บชายแดนเพื่อหลบหนีการปราบปราม

เป็นเรื่องของชนเผ่ามองโกลในประเทศจีน ภาพยนตร์มี 2 ตอน ตอนแรกนำเสนอชีวิตความเป็นอยู่ของชาวมองโกลที่เร่ร่อนเลี้ยงสัตว์ ย้ายถิ่นฐานไปเรื่อยๆตามความเหมาะสมของช่วงเวลา ตอนที่ 2 ก็ยังคงนำเสนอเรื่องราวของความเป็นอยู่ของชาวมองโกลที่เผชิญกับความ เปลี่ยนแปลงทางสังคม และสภาพแวดล้อมทางภูมิศาสตร์ แต่ความเป็นอยู่ก็ยังคงดำเนินต่อไปพร้อมกับความเชื่อที่มีอยู่

The film is in two parts and focuses on the Mongols living in the Inner Mongolia Autonomous Region of China. Part One (28 minutes) follows the life of a nomadic Mongol family on their yearly journey following their herds across north China. Part Two (28 minutes) gives a more contemporary view of the Mongols trying to reclaim the desert in a more sedentary lifestyle currently encouraged by the Chinese government. The second section highlights disturbing environmental issues regarding the destruction of these northern grasslands.

ตั้งแต่กำเนิดศาสดาพยากรณ์มูฮัมมัด จนถึงชัยชนะของกษัตริย์ออตโตมัน ผลงานชิ้นนี้ฉายให้เห็นอารยธรรมที่ย้อนไปกว่าพันๆ ปีแรก โดยใช้หลักฐานทางประวัติศาสตร์ อรรถาธิบายเกี่ยวกับศิลปะอิสลาม และการสัมภาษณ์ผู้รู้และนักวิชาการถึงความรุ่งเรืองของอารยธรรมอิสลาม และอารยธรรมนีี้เองที่ส่งอิทธิพลอย่างสำคัญต่อวัฒนธรรมตะวันตกและ ประวัติศาสตร์โลก โรเบิร์ต การ์ดเนอร์กล่าวถึงการผลิตภาพยนตร์เรื่อง อิสลาม จักรวรรดิแห่งศรัทธา ว่าเป็นข้อท้าทายตั้งแต่เริ่มต้น เพราะเรื่องราวครอบคลุมประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมกว่าพันปี และมีอิทธิพลในหลายบริเวณบนโลกใบนี้ "เราจำเป็นที่จะต้องนำเสนอภาพประวัติศาสตร์วัฒนธรรม ที่เป็นทั้งฉากแสดงและฉากร่วมสมัยของสถาปัตยกรรมอิสลามและชีวิตในเมือง เพืื่อให้เราเข้าถึงอดีต แต่ยังคงความรู้สึกของความจริงแท้ แม้ฉากตอนจะมีลักษณะพาฝันและดึงดูดความประทับใจ หากแต่ยังเอื้อให้ผู้ชมรู้สึกว่า สิ่งที่ชมอยู่ต่อหน้ามีความถูกต้องทางประวัติศาสตร์"

From the birth of the prophet Muhammad to the glories of the Ottomans, this ground-breaking work illuminates the first thousand years of a misunderstood civilization. Historical enactments; a remarkable explication of Islamic art; and interviews with scholars recount the rise of the islamic civilization and it's profound impact on Western Culture and world history. Robert Gardner talked about the production of Islam: Empire of Faith that it was a big challenge from the beginning, simply because it covered more than a thousand years of history and culture, and a very large part of the world. We knew that we had to find a way to present images of cultural history — both re-enacted scenes and contemporary scenes of Islamic architecture and city life — in a way that would evoke the past, but maintain a sense of authenticity. The scenes would be dream-like and impressionistic but would still give viewers a sense that what they were seeing was accurate in historical terms.

ตั้งแต่ ค.ศ. 1962 รัฐบาลทหารพม่าเข้าปกครองประเทศ ชีวิตของประชาชนเสื่อมทรามลง แม้จะมีความมั่งคั่งและทรัพยากรเป็นจำนวนมาก แต่ เมื่อ ค.ศ. 1987 สหประชาชาติกลับจัดให้พม่าเป็นประเทศที่มีการพัฒนาน้อยที่สุด การคุกคามสิทธิมนุษยชนกลับยิ่งเด่นชัด ประชากรนับแสนต้องจากบ้านของตนเอง มาอยู่ในค่ายผู้ลี้ภัยตามชายแดนประเทศไทยและพม่า และคนอีกนับแสนต้องซ่อนตัวอยู่ในป่า พวกเขาคืนคนกะเหรี่ยง กลุ่มชนที่ใหญ่ที่สุดในพม่า ภาพยนตร์เรื่องนี้กล่าวถึงการต่อสู้ พันตรี แม่รี่ ออน วัย 70 ปี และการต่อสูของผู้คนของเธอ เพื่อการกำหนดชะตากรรมของตนเอง แมรี่บอกเล่าถึงหนทางการต่อสู้เืพื่อความอยู่รอด จุดประสงค์ของรัฐบาลทหารคือ “การประหัตถ์ประหารให้กลุ่มกะเหรี่ยงหมดสิ้น และคุณจะได้เห็นพวกเขาเพียงในพิพิธภัณฑ์ หรือในรูปถ่ายเท่านั้น" การบอกเล่าเรื่องที่อย่างทรงพลังของเธอนี้ จะแสดงให้เห็นคู่กันไปกับภาพหายาก และมุมต่างๆ ในค่ายอพยพที่แอบถ่ายทำไว้

Since 1962, Burma has been ruled by a military junta. Life has deteriorated markedly for its citizens. Despite its former prosperity and its rich resources, it was voted least developed nation by the UN in 1987,

"ภาพยนตร์เกี่ยวข้องกับชนเผ่า Dani ที่อาศัยในหุบเขา Baliem ในบริเวณเทือกเขาทางไอเรียนตะวันตก เมื่อผม (โรเบิร์ต การ์ดเนอร์) ถ่ายภาพยนตร์เรื่องนี้ เมื่อ ค.ศ. 1961 ชน Dani ยังคงแบบแผนวัฒนธรรมในแบบกลุ่มชนยุคหินใหม่ พวกเขายังให้คุณค่าตามระบบสงครามและการแก้แค้นระหว่างเผ่า กลุ่มที่อาศัยในบริเวณใกล้เคียงกับโคตรตระกูลของ Dani อันเป็นพื้นที่ที่ไม่มีการเพาะปลูก เข้าร่วมสงครามบ่อยครั้ง เมื่อนักรบคนหนึ่งตายในสนามรบ หรือตายจากบาดแผล หรือกระทั่งเด็กและผู้หญิงที่สูญเสียชีวิตจากการรุกรานของศัตรู ผู้กำชัยชนะจะเฉลิมฉลอง และผู้พ่ายแพ้จะไว้อาลัย เพราะการตายแต่ละครั้ง คือการล้างแค้น ความสมดุลจะเกิดขึ้นเมื่อวิญญาณที่ทนทุกข์จากการตาย และบรรดาจากการฆาตกรรมจะพึงใจเมื่อได้ล้างผลาญวิญญาณของศัตรู ในโลกของ Dani ไม่มีความคิดว่าสงครามจะจบลงเมื่อไร นอกจากว่า ฝนตกหรือฟ้านั่้นมืดค่ำลง หากปราศจากสงคราม ก็ไม่มีทางที่จะทำให้ผีเหล่านั้นพอใจ"

ภาพยนตร์เรื่องนี้นำเสนอชีวิตของชายชราอายุ 73 ปี ซึ่งอาศัยอยู่ในประเทศบัลแกเรียซึ่งแยกตัวออกมาจากอดีตสหภาพโซเวียตหลังการ ล่มสลาย Ephtim D. และภรรยาใช้ชีวิตประจำวันในอพาตเม้นส์เล็กๆอย่างพอเพียง รับประทานอาหารโดยไม่ฟุ่มเฟือย มีกิจกรรมกับเพื่อนของเขาในแต่ละวันอย่างสม่ำเสมอ Ephtim เป็นสมาชิกพรรคคอมมิวนิสต์ ทั้งเขาและเพื่อนยังคงเข้าร่วมประชุมพรรคสังคมนิยมในเมืองโซเฟียเสมอๆ มันจึงเป็นเรื่องยากสำหรับคนตะวันตกที่ไม่เข้าใจว่าทำไมคนเหล่านี้ยังเชื่อ มั่นในอุดมการณ์เดิมๆ ทั้ง 2 คนคิดว่าความทรงจำเก่าๆที่ผ่านมายังมีค่ามากกว่าปัจจุบัน Ephtim และภรรยาดำรงชีวิตอยู่ได้ด้วยเงินบำนาญเดือนละ $66 เหรียญ