อ่าข่าเร่ขาย​ หมายถึง ชนบนพื้นที่สูงกลุ่มอาข่า ที่เดินเร่ขายสินค้าในเมืองเชียงใหม่ โดยเฉพาะบริเวณตลาดไนท์บาซ่า ความเปลี่ยนแปลงทางสังคม การพัฒนาเศรษฐกิจ และค่านิยมของสังคมสมัยใหม่ ชี้นำให้เกิดความต้องการเงินสดในหมู่ชนบนพื้นที่สูงมากขึ้น จึงเกิดการหลั่งไหลเข้าสู่ตลาดแรงงานในเมืองและธุรกิจท่องเที่ยวที่ต้องการหาประโยชน์จากความแตกต่างทางวัฒนธรรมของกลุ่มชาติพันธุ์ แม้ว่าบ่อยครั้งพวกเขาจะถูกปฏิบัติอย่างไร้ไมตรี ทั้งจากผู้ค้าที่มีกิจการร้านค้าอยู่ในบริเวณนั้น และจากนักท่องเที่ยวบางส่วนที่รู้สึกรำคาญกับการเสนอขายสินค้าของพวกเขา แต่ชาวอาข่าที่มีเพียงร่างกายและอัตลักษณ์​ทางชาติพันธุ์​เป็นทุนก็ถือได้ว่าเป็นเพียงกลุ่มเดียวที่ยังคงเดินเร่ขายสินค้าในบริเวณนั้ โดยสวมใส่ชุดชาติพันธุ์และเดินเร่ขายสินค้าไปตามริมทาง 

หนังสือ “อีก้อ” เป็นหนึ่งในหนังสือชุด “องค์ความรู้เกี่ยวกับชาวเขา” ที่กรมพัฒนาสังคมและสวัสดิการเห็นว่าเป็นข้อมูลที่มีความสำคัญและเป็นประโยชน์ จึงได้ตั้งโครงการขึ้นเพื่อค้นหา รวบรวม ประมวลผล และวิเคราะห์จากงานวิจัยต่างๆ จนได้ตีพิมพ์ออกมาเป็นหนังสือทั้งหมด 9 เล่ม ในส่วนของเล่มนี้เป็นองค์ความรู้เกี่ยวกับชาวเขาเผ่าอีก้อ โดยแยกเนื้อหาออกเป็น 2 เรื่อง ได้แก่ สภาพทางสังคมวัฒนธรรม ซึ่งแสดงอัตลักษณ์ของกลุ่มชาติพันธุ์ เช่น สิ่งศักดิ์สิทธิ์ในหมู่บ้าน ข้อห้าม ข้อนิยมต่างๆที่สำคัญ และเรื่องที่สองคือ คุณค่าทางวัฒนธรรมและธรรมเนียมปฏิบัติของชาวอีก้อในด้านการประกอบพิธีกรรม ความเชื่อ และการละเล่นต่างๆ 

คำว่า “มิดะ” เกิดขึ้นเมื่อปีพ.ศ.2493 จากหนังสือชื่อ “30 ชาติในเชียงราย” โดยบุญช่วย ศรีสวัสดิ์ นักมานุษยวิทยาที่ศึกษากลุ่มชาติพันธุ์อาข่าในขณะนั้น ต่อมาศิลปินเพลงชาวเหนือ จรัล มโนเพ็ชร ได้แต่งเพลงชื่อ “มิดะ” มีเนื้อหากล่าวถึงหญิงสาวผู้เป็นครูสอนเพศศึกษาให้แก่เด็กหนุ่มชาวอาข่า และมีการกล่าวถึง “ลานสาวกอด” ซึ่งเป็นที่เข้าใจในหมู่คนทั่วไปว่าคือสถานที่พลอดรักของหนุ่มสาวชาวอาข่า อย่างไรก็ดี เรื่องราวของ “มิดะ” และ “ลานสาวกอด” ยังเป็นที่ถกเถียงระหว่างกลุ่มชาวอาข่ารุ่นใหม่และกลุ่มเพื่อศิลปิน จรัล มโนเพ็ชร รวมทั้งนักวิชาการ ว่าบุคคลและสถานที่นี้มีอยู่จริงหรือไม่ หนังสือเล่มนี้ไม่เพียงแต่ตีพิมพ์ขึ้นเพื่อรำลึกถึงศิลปินผู้ล่วงลับ แต่ยังถ่ายทอดเรื่องราวของ “มิดะ” และ “ลานสาวกอด” ในมุมมองของศิลปินผู้มีจินตนาการอีกด้วย 

งานวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ กรณีศึกษากลุ่มชาติพันธุ์อาข่าพื้นที่เมืองสิงและเมืองลอง แขวงหลวงน้ำทา ประเทศลาว เพื่อศึกษาความสัมพันธ์เชิงอำนาจทางชาติพันธุ์กับเพศวิถีและการติดเชื้อเอชไอวี/เอดส์ และโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ อีกทั้งยังมีจุดประสงค์เพื่อสร้างองค์ความรู้และนำเสนอต่อสาธารณชน โดยเน้นย้ำในประเด็นเพศวิถี เนื่องจากโรคเอดส์เป็นโรคที่มีความสัมพันธ์กับเพศวิถี และเพศภาวะที่สังคมสร้างขึ้น ผ่านกระบวนการขัดเกลาของสถาบันสังคม เช่น วัฒนธรรม ศาสนา เศรษฐกิจ และการเมือง โดยมีการวิเคราะห์นโยบายการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศลาว ที่มีผลต่อการเปลี่ยนแปลงทางสังคมและเศรษฐกิจ รวมทั้งวัฒนธรรมทางเพศของชาวอาข่าที่ส่งผลให้มีความเสี่ยงต่อการติดเชื้อ  

หนังสือนี้เป็นส่วนหนึ่งของชุดการเรียนรู้กลุ่มชาติพันธุ์ในประเทศไทย ซึ่งประกอบไปด้วยวีดิโอซีดีจำนวน 1 แผ่น และหนังสือคู่มือการดำเนินกิจกรรมประกอบการเรียนรู้ 1 ฉบับ สำหรับเป็นแนวทางแก่ครูผู้สอนเรื่องกลุ่มชาติพันธุ์ในประเทศไทย เพื่อจัดกระบวนการเรียนรู้ในห้องเรียน โดยมีกิจกรรมสร้างเสริมมนุษยสัมพันธ์เป็นส่วนหนึ่งในการสร้างกระบวนการยอมรับและเข้าใจสถานการณ์ปัญหาของกลุ่มชาติพันธุ์ที่ปรากฎให้เห็นในสังคม เนื้อหาภายในชุดการเรียนรู้นี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับวิถีชีวิตของกลุ่มชาติพันธุ์ 4 กลุ่ม ได้แก่ อาข่า ลาหู่ เมี่ยน และปกาเกอะญอ นอกจากนี้คณะผู้จัดทำยังได้รวบรวมข้อมูลสถิติทางประชากร วัฒนธรรมประเพณี และแนวคิดวิเคราะห์สภาพปัญหา ตลอดทั้งปรากฏการณ์ต่างๆ ที่เกี่ยวกับกลุ่มชาติพันธุ์ เพื่อเปิดมุมมองที่กว้างขึ้นให้แก่ครูผู้สอนและผู้ที่สนใจโดยทั่วไป