ศึกษารูปแบบวิถีชีวิตด้านต่าง ๆ ของกะเหรี่ยงที่อยู่ในอำเภอสังขละบุรี จังหวัดกาญจนบุรี พบว่ากะเหรี่ยงได้เข้ามาอยู่ในประเทศไทยตั้งแต่สมัยกรุงธนบุรี เนื่องมาจากภัยสงครามในสมัยนั้น โดยบอกเล่าผ่านบทเพลงพื้นบ้านกะเหรี่ยง กะเหรี่ยงเป็นกลุ่มชนที่รักความสงบ ดำรงชีพโดยการทำอาชีพเกษตรกรรมและรับจ้าง กะเหรี่ยงมีความเชื่อถือผู้นำและยึดมั่นต่องานประเพณีและช่วยเหลือเกื้อกูลกันในสังคม  เพื่อนำผลการศึกษาไปปรับใช้กำหนดยุทธศาสตร์ และแผนพัฒนาของเทศบาล เช่น ส่งเสริมคุณภาพชีวิตของชุมชนชาวกะเหรี่ยง อนุรักษ์ความเป็นอยู่ส่งเสริมวัฒนธรรมประเพณี ส่งเสริมและสนับสนุนด้านการเรียนรู้ชุมชนเช่นโครงการฝึกอบรมอาชีพด้านเกษตรกรรม ทอผ้า และส่งเสริมการแต่งกายพื้นบ้าน ตลอดจนสนับสนุนด้านความเป็นอยู่และสุขภาพเพื่อให้ชาวกะเหรี่ยงในชุมชนมีคุณภาพชีวิตที่ดี
 

          ศึกษาการปรับตัวของวัยรุ่นปกาเกอะญอในเมืองเชียงใหม่ ภายใต้บริบทของเศรษฐกิจและสังคม รวมไปถึงการศึกษาการปรับตัวทางวัฒนธรรม ความสัมพันธ์ของกลุ่มวัยรุ่นชายและหญิง การรวมกลุ่มหรือความเป็นชาติพันธุ์ของวัยรุ่นปกาเกอะญอ ที่ได้ถูกสร้างความเป็นชายขอบทั้งจากสังคมใหม่และครอบครัวเดิม ทำให้พวกเขาจำเป็นต้องมีการสร้างยุทธศาสตร์ในการปรับตัวขึ้น ภายใต้เงื่อนไขต่าง ๆ ของสังคม โดยแบ่งกลุ่มการศึกษาออกเป็น 4 กลุ่ม คือ กลุ่มนักเรียนนักศึกษา กลุ่มวัยรุ่นในองค์กรศาสนา กลุ่มวัยรุ่นในองค์กรNGOs และกลุ่มวัยรุ่นที่ทำงาน ซึ่งแต่ละกลุ่มมีเงื่อนไขและสถานการณ์ที่เผชิญแตกต่างกันไปตามลักษณะของพื้นที่และกิจกรรม แสดงให้เห็นถึงการตีความนิยามใหม่เกี่ยวกับชีวิตหรือโลกทัศน์ในการใช้ชีวิตของกลุ่มวัยรุ่นปกาเกอะญอ

            พยาธิเป็นปัญหาที่บั่นทอนสุขภาพของคนไทย โดยเฉพาะในพื้นที่ซึ่งห่างไกลจากความเจริญ และอยู่บริเวณแนวชายแดน เนื่องจากประชาชนเหล่านี้มักมีปัญหาสภาพบ้าน สิ่งแวดล้อม และสุขาภิบาลที่ทรุดโทรม ซึ่งเสี่ยงต่อปัญหาสุขภาพและความเจ็บป่วยจากพยาธิ ผู้ศึกษาจึงมุ่งศึกษาและอธิบายความเชื่อทางวัฒนธรรมเกี่ยวกับการป่วยเป็นของชาวกะเหรี่ยง ที่อาศัยอยู่บริเวณชายแดนไทยกับพม่าในจังหวัดกาญจนบุรี โดยอธิบายถึงแนวคิด ทฤษฎีต่าง ๆ ในการป่วยเป็นพยาธิ ชนิดของพยาธิที่พบ ความเชื่อของกะเหรี่ยงที่เกี่ยวกับสาเหตุและอันตรายของการเป็นพยาธิ อาการป่วยเป็นพยาธิที่กะเหรี่ยงสังเกตเห็น การรักษาแบบใช้ยาแผนปัจจุบันและใช้ยาสมุนไพร รวมไปถึงความเชื่อในการป้องกันการเป็นพยาธิซึ่งมีทั้งชาวบ้านที่เริ่มป้องกันและชาวบ้านที่ไม่สนใจป้องกัน

          การใช้ชีวิตความเป็นอยู่เหมือนชาวไทย แต่ก็ยังมีความเป็นกะเหรี่ยงอยู่ ทำให้กลุ่มไทยกะเหรี่ยงอำเภอสวนผึ้ง พยายามฟื้นฟูวัฒนธรรมให้สามารถแสดงออกอย่างเป็นรูปธรรม มีรูปแบบชัดเจน โดยการเลือก
และการสร้างสรรค์เครื่องดนตรีในการรำกะเหรี่ยงเพื่อแสดงความเป็นอัตลักษณ์ของไทยกะเหรี่ยง บทความนี้
จึงได้นำเสนอเครื่องดนตรีของคนไทยเชื้อสายกะเหรี่ยง โดยสามารถแบ่งตามลักษณะได้เป็น เครื่องตี เครื่องเป่า และเครื่องดนตรีสากล เพื่อให้เห็นถึงลักษณะความโดดเด่น แสดงความเป็นอัตลักษณ์เฉพาะถิ่นของเครื่องดนตรีของคนไทยเชื้อสายกะเหรี่ยง อำเภอสวนผึ้ง จังหวัดราชบุรี
 

            การศึกษานี้เป็นการศึกษามิติทางชาติพันธุ์ของกะเหรี่ยงที่ชุมชนชายแดนบ้องตี้บน หมู่ที่ 1 ตำบลบ้องตี้ อำเภอไทรโยค จังหวัดกาญจนบุรี  ได้แบ่งออกเป็นสองกลุ่ม คือ กะเหรี่ยงใน หรือกะเหรี่ยงที่เกิดและอาศัยในฝั่งประเทศไทย และกะเหรี่ยงนอก หรือกะเหรี่ยงที่เคลื่อนย้ายมาจากฝั่งประเทศพม่า เนื่องจากว่าชาวกะเหรี่ยงเป็นกลุ่มชาติพันธุ์ท้องถิ่นดั้งเดิมที่มีจำนวนมากที่สุดในอาณาบริเวณนี้ จึงค่อนข้างมีบทบาททางสังคมที่โดนเด่นกว่ากลุ่มชาติพันธุ์อื่นที่มีขนาดเล็กกว่า เพื่อศึกษาปฏิสัมพันธ์ระหว่างกะเหรี่ยงในกับกะเหรี่ยงนอก และกระบวนการปรับตัวของกะเหรี่ยงพลัดถิ่นในบริบทของหมู่บ้านชายแดนไทย-พม่า จึงมุ่งความสนใจไปยังการปฏิสัมพันธ์ทางชาติพันธุ์ระหว่างกะเหรี่ยงทั้งสองกลุ่ม เพื่อทำความเข้าใจความสัมพันธ์ของผู้คนที่อาศัยอยู่ ณ อาณาบริเวณชายแดนแห่งหนึ่งของรัฐ-ชาติไทย