การเดินทางของ Korrigane ในย่านแถบใต้ทะเลระหว่างปี (1934-1936) คือการเดินทางที่เป็นตำนานของห้าชายหนุ่มที่มีฐานะ พวกเขามีความกระตือรือร้นที่จะค้นหาความรู้ที่เป็นประโยชน์ต่อโลกสมัยใหม่ พวกเขาเป็นกลุ่มชาติพันธุ์ชุดสุดท้ายที่ได้เดินทางไปยังดินแดนที่ยังไม่ได้ มีการสำรวจและได้ค้นพบทรัพย์สมบัติที่มีค่ามากกว่า 2,500 ชิ้น และมันได้ถูกจัดแสดงได้อย่างดีในพิพิธภัณฑ์ L'Homme กรุงปารีสที่เปิดขึ้นในปี 1938 ส่วนที่เหลืออีก 800 ชิ้น ถูกจัดเก็บไว้ที่พิพิธภัณฑ์ Quai Branly ต่อมา Jean - Paul Fargier ผู้สร้างภาพยนตร์ พร้อมด้วย Christian Coiffier นักชาติพันธุ์วิทยาได้ออกเดินตามรอยตำนานเดิมในปี 2005 ซึ่งมันเป็นประสบการณ์ที่ค่อนข้างยาก พวกเขาได้ย้อนให้กลับไปเห็นลูกหลานของศิลปินและช่างฝีมือชาวปาปวนที่ผลิตงาน ขายให้กับเยาวชนฝรั่งเศส กาลเวลาไม่ได้ทำให้เขาลืมเลือนผลงานที่เป็นศิลปะ มันยังคงดำเนินต่อไป และยังคงซ่อนความหมายอยู่ในชิ้นงานต่อไป

ในปาปัวนิวกินี ที่หมู่บ้านชายฝั่งทะเลชื่อ Kontu มีชาวประมงที่สามารถฆ่าฉลามด้วยมือเปล่าของพวกเขา ... ชาวประมงที่นี่มีคุณลักษณะพิเศษที่พวกเขาสามารถจะล่าสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ได้ ด้วยมือเปล่า พวกเขาเชื่อในจิตวิญญาณของบรรพบุรุษที่ทำให้เขาสามารถทำเช่นนี้ได้ แต่เมื่อความเจริญเข้ามาพร้อมกับการศึกษาทางแบบการศึกษาแบบตะวันตก เรื่องเศรษฐกิจและศาสนาคริสต์ที่เผยแพร่เข้ามา ความเชื่อที่มีอยู่ก็ไม่ได้เลือนหายไป จิตวิญญาณของบรรพบุรุษยังอยู่กับความเชื่อของผู้สูงอายุด้วยความสุขต่อไป

Ongka's big moka : The Kawelda of Papua, New Guinea (Disappearing World Series)

Ongka เป็นบุคคลที่ยิ่งใหญ่ที่มีความสามารถและเป็นผู้นำของชนเผ่า Kawelka ซึ่งมีถิ่นที่อาศัยกระจายอยู่บนพื้นที่ภูเขาสูงทางภาคตะวันตกเหนือแถบเทือก เขา Hagan ในนิวกินี ภาพยนตร์เรื่องนี้นำเสนอถึงความพยายามของเขาที่จะจัดให้มีพิธีเฉลิมฉลอง เทศกาลของขวัญและการแลกเปลี่ยนที่จะจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ที่เมือง Moka ปี 1974 Ongka ใช้เวลาในการเตรียมงานกว่าห้าปีในการจัดเทศกาลของขวัญและการแลกเปลี่ยน เขาใช้ความพยายามในการโน้มน้าวผู้คนรวบตัวเพื่อการรวบรวมสิ่งของที่เขาคิด ว่าจะเป็นของขวัญในเทศกาลแลกเปลี่ยน เช่น สุกรจำนวนกว่า 600 ตัว วัว รถจักรยานยนต์ และเงินสดประมาณ 5,500 ปอนด์ เป็นต้น Ongka จึงเป็นตัวอย่างของบุคคลที่น่าจดจำ ภาพยนตร์กำกับเรื่องรายโดยการถ่ายทอดผ่านตัวละครหลักคนนี้และความสำคัญของ สุกรที่ใช้เป็นของแลกเปลี่ยน รวมทั้งศักดิ์ศรีของการมีชีวิตอยู่ของกลุ่มชนเผ่าบนพื้นที่สูงแห่งนี้

"ปาปา" อดีตเป็นหัวหน้าของชนเผ่าในพื้นที่สูงซึ่งปัจจุบันผันอาชีพมาเป็นคนขับ แท็กซี่ "Tinpis" ของกลุ่ม Bush-Taxi ปาปาเคยได้รับการช่วยชีวิตจาก Naaki, เด็กหนุ่มเมือง เขาจึงยกลูกสาวให้ Naaki เป็นการขอบคุณ แต่ทั้ง Joanna และ Naaki ต่างก็ปฏิเสธความหวังดีจากผู้เป็นพ่อแต่สุดท้ายทั้งสองก็ได้ตกหลุมรักกัน จริง ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นภาพยนตร์ตลกชวนหัว ซึ่งเราจะได้เห็นถึงความหลากหลายของสังคมที่ซับซ้อน ได้เห็นช่องว่างในสังคม ปัญหาที่เกิดขึ้นทั้งของหญิงและชายจากในวันนี้และศตวรรษที่ผ่านมา ติดตามเรื่องราวได้จากภาพยนตร์ที่นำเสนอเรื่องราวของปาปัวเป็นเรื่องแรก

ภาพยนตร์เรื่องนี้เนื้อหากึ่งท่องเที่ยวและสอดแทรกด้วยเรื่องจริงจากสารคดี เดิม โดยได้จัดให้มีการท่องเที่ยวไปยังดินแดนที่ครั้งหนึ่งเป็นที่อาศัยของมนุษย์ กินคนของกลุ่มนักท่องเที่ยวซึ่งส่วนใหญ่จะค่อนข้างมีฐานะ และใช้การเดินทางโดยเรือสำราญไปตามแน่น้ำ Sepik ในประเทศปาปัวนิวกินี มันเป็นความพยายามที่จะนำไปสู่สถานที่ที่ครั้งหนึ่งเคยมีอารยะธรรมของมัน อยู่ แต่ทว่าปัจจุบันความเจริญเริ่มเข้าไปถึง คุณค่าของวัฒนธรรมเดิมเหล่านั้นก็จะสูญหายไปเหลือแต่เพียงการแสดง และการขายของเพื่อแลกกับเงินตราที่จะได้มาแทน

Dennis O'Rourke ได้ถ่ายทำภาพยนตร์เรื่องนี้ในโอกาสที่ปาปัวนิวกินีเฉลิมฉลองความเป็นเอกราชจากออสเตรเลีย ภาพยนตร์ได้รวบรวมข้อมูลในแง่มุม ในพื้นที่ต่างๆกันในโอกาสเฉลิมฉลองเดียวกันนี้ เป็นภาพที่สวยงาม เพลง และเสียงที่ยอดเยี่ยม ทั้งหมดเป็นภาพสุดท้ายของการครองปาปัวนิวกินีจากลัทธิล่าอาณานิคม ภาพต่อมาก็เป็นการเฉลิมฉลองในทุกส่วนของประเทศเพื่อสู่ชีวิตใหม่ของพวกเขา ติดตามได้จากภาพยนตร์เรื่องนี้

"Dennis O'Rourke's brilliant study of Papua New Guinea's independence celebrations does not belong to the tradition in which an all-knowing, anonymously honeyed voice lulls us with loaded instructions for interpreting a world which it empties of interest. Skilful and humorous editing of the vividly beautiful images and the superb soundtracks of voices, music and radio broadcasts brings out a sense of wonder at a society composed of extraordinary juxtapositions. It is not just that traditional tribal customs co-exist with both the paraphernalia of British and Australian colonialism and the new institutions for independence. Each element actively transforms the others and gives them new meaning."

เป็นภาพยนตร์เกี่ยวกับการเลือกตั้งโดยผู้สมัครอิสระในประเทศปาปัวนิวกินีมีศัพท์เรียกเฉพาะคือ ileksen เป็นของการหาเสียงที่โดดเด่นและค่อนข้างสับสนวุ่นวายบนดินแดนที่มีประเพณีทางวัฒนธรรมที่หลากหลาย มากมายด้วยปัญหาเศรษฐกิจและการเมือง ต่างคนก็มุ่งมั่นเพื่อหาเสียงให้กับตัวเอง ตามรูปแบบระบอบประชาธิปไตยที่นำเข้ามา มีการนำรูปแบบการหาเสียงที่คิดว่าจะดึงดูดประชาชนให้มาเลือกตั้งตนเองต่างๆกันไป พวกเขากำลังดำเนินการออกแบบกระบวนการประชาธิปไตยในทางที่ไม่ซ้ำกันแบบของพวกเขาเอง ติดตามได้จากภาพยนตร์เรื่องนี้

The villagers learn the Westminster electoral system in their first independent election ("ileksen" is Melanesian Pidgin for "election"); the dominant impression is one of chaos: a land with rich cultural traditions and very specific economic and political problems striving to fit itself into an imported form of democracy. Without media experts to package their campaigns, Papua New Guinea's politicians employ a wide variety of vote-getting techniques. One, in full tribal dress and feather headgear, uses a hand-held loudspeaker to make a simple point: "Forget the others!", while another, more reserved, opts for genteel cups of tea with the headmistress of a mission school. "ILEKSEN is an extraordinary documentary that entertains as well as provokes, makes you laugh as well as think. Its best feature is that it does all this without a hint of patronising, having an obvious respect for a people who have had Western-style politics thrust upon them and are working out the democratic process in their own unique way."