ผู้รับผิดชอบ คือกรรมสัมปาทิกปีที่ ๗ มีพระเจ้าน้องยาเธอ กรมหมื่นสมมตอมรพันธุ์ (พระยศขณะนั้น) ทรงดำรงตำแหน่งสภานายก ทรงบริหารหนังสือวชิรญาณวิเศษโดยยังคงกำหนดออกทุกวันพระ ครั้งละ ๘ หน้าเช่นเดิม รวมออกหนังสือทั้งสิ้น ๕๒ ฉบับ จำนวน ๔๒๐ หน้า เรื่องที่ลงพิมพ์เป็นเรื่องหนังสือเก่ามากกว่าเล่ม ๒ แต่ยังมีเรื่องแต่งใหม่มากกว่าเล่ม ๑ ลงโคลงพระราชพิธีทวา- ทสมาส โคลงถวายไชยมงคล คาถาแปลเป็นโคลง โคลงรูปภาพมนุษย์ชาติต่างๆ ฉันท์วรรณพฤติมาตราพฤติ นอกนั้นลงรายงานจดหมายเหตุและแจ้งความของหอพระสมุดฯ ประกาศในรัชกาลที่ ๔ ตำราและอักขรวิธีต่างๆ จดหมายเหตุและพงศาวดาร สำเนาหนังสือเก่า พระราชนิพนธ์ในรัชกาลที่ ๔ และที่ ๕ ได้แก่ ว่าด้วยเหตุแห่งความตายท่ามกลางอายุ ว่าด้วยช้างเผือก ว่าด้วยธรรมเนียมขุนนาง นอกนั้นเป็นเรื่องที่สมาชิกแต่งมาลงเป็นโคลงบ้าง ร้อยแก้วบ้าง เช่นเรื่องว่าด้วยเรื่องของควรรู้ ว่าด้วยสร้อยโคลง ว่าด้วยเรื่องน้ำชา และอื่นๆ เครื่องบันเทิงสำหรับสมาชิกในเล่มนี้ยังคงเป็นเรื่อง โคลงทาย อยู่