ทุพภิกขภัยปีระกา

ภาวะอดอยากครั้งประวัติศาสตร์ในเวียดนามเกิดขึ้นในปี พ.ศ. 2488 หรือช่วงปลาย

สงครามโลกครั้งที่ 2 คนเวียดนามเรียกเหตุการณ์นั้นว่า “ทุพภิกขภัยปีระกา” หรือ

“ปีระกาที่แสนอดอยาก” ทั้งนี้ด้วยผลจากการถูกบังคับผลิตและส่งออกข้าวกลับไปยัง

ประเทศเจ้าอาณานิคมฝรั่งเศสและต่อมาคือญี่ปุ่น ทำให้เวียดนามต้องประสบภาวะผลิต

ข้าวไม่พอบริโภคนานติดต่อกันกว่า 10 ปี เมื่อเกิดเหตุภัยแล้งและน้ำท่วมรุนแรงในปี พ.ศ.

2487 ทำให้ผลผลิตข้าวเสียหายจำนวนมาก ในที่สุดก็ไม่มีข้าวเหลือขายในตลาด ปี พ.ศ.

2488 ประชาชนเวียดนามโดยเฉพาะในภาคเหนือต้องล้มตายจากความอดอยากมากถึง 2

ล้านคน ขบวนการเวียด มินห์ ใช้เหตุการณ์นี้เป็นเครื่องปลุกระดมมวลชนในการต่อสู้กับ

ฝรั่งเศสและญี่ปุ่นอย่างประสบความสำเร็จ