รหัสเอกสาร
SAC001-020
ชื่อเรื่อง
ปาจิต ปาฬิ
เนื้อเรื่อง
ว่าด้วยเรื่อง ปาจิตตีย์ หมายถึง “การละเมิดอันยังกุศลให้ตก”, ชื่ออาบัติจำพวกหนึ่งจัดไว้ในจำพวกอาบัติเบาเรียกลหุกาบัติ พ้นด้วยการแสดง ;เป็นชื่อสิกขาบท ได้แก่ นิสสัคคิยปาจิตตีย์ 30 และสุทธิกปาจิตตีย์ ซึ่งเรียกกันสั้นๆ ว่า ปาจิตตีย์ อีก 92 ภิกษุล่วงละเมิดสิกขาบท 122 ข้อเหล่านี้ย่อมต้องอาบัติปาจิตตีย์ เช่น ภิกษุพูดปด ฆ่าสัตว์ดิรัจฉาน ว่ายน้ำเล่น เป็นต้น ต้องอาบัติปาจิตตีย์
ศักราช จ.ศ. 1123 (พ.ศ. 2333) เดือน 5 ดับ วันเสาร์
สภาพของเอกสาร มีไม้ประกับ ฉบับปิดทองล่องชาด. ใบลาน ฑา หักส่วนหัวลาน, ใบลาน ทา หักส่วนท้าย และใบลาน ธํ ขาดส่วนท้าย
รหัสเอกสารเดิม อักษรพม่า 21
ที่มาเอกสาร ดร.อนาโตล เป็ลติเยร์มอบให้
หัวเรื่อง
ธรรมคดี
ตัวอักษร
พม่า
ภาษา
บาลี
อ่านเพิ่มเติม
เส้นตัวอักษร
จาร
คำประพันธ์
ร้อยแก้ว
จำนวนหน้า
228 หน้า
ขนาด
5.5 x 50.7 x 11.5 เซนติเมตร
สิทธิ์
ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน)
ซ่อน
ศูนย์ฯ ยินยอมให้ผู้ใช้คัดลอก แจกจ่าย จัดแสดง และเผยแพร่ข้อมูล โดยต้องอ้างอิงศูนย์ฯ ซึ่งเป็นแหล่งที่มาของข้อมูล ห้ามนำไปใช้เพื่อการค้า และห้ามดัดแปลงใดๆ
